Lekki włoski dostawczak z potencjałem

Czwarta generacja znanego modelu

Nowy uśmiechnięty przód   |   Fot. Andrzej Uznański

Doblo jest pojazdem użytkowym o niewielkich rozmiarach, a co za tym idzie o umiarkowanych właściwościach transportowych. Nie przeszkadza to jednak, by nie był wykorzystywany w codziennej pracy przez przedsiębiorców, którzy muszą przewieźć z miejsca na miejsce nawet spore ilości towaru, materiałów czy różnego rodzaju sprzętu. A czasem także i ludzi, bowiem modele z tego segmentu są dostępne także w wersjach osobowych.

Rozmiar ma znaczenie. W nasze ręce trafiła jednak odmiana dostawcza (Cargo), a w dodatku oferująca największą z możliwych przestrzeń transportową (Maxi). Dostawcza wersja po raz pierwszy dostępna jest także jako auto trzyosobowe – zamiast prawego fotela zastosowano tu dwuosobową kanapę z dużym schowkiem pod jej siedziskiem. Oczywiście środkowe miejsce trzeba traktować jako awaryjne – za sprawą wystającej konsoli z dźwignią zmiany biegów pasażerowi siedzącemu pośrodku na dłuższej trasie z pewnością nie będzie wygodnie.

Dostawcza wersja Fiata Doblo dostępna jest w trzech odmianach, od których zależy ilość miejsca w tylnej pace. Podstawowa - z krótkim rozstawem osi (2 755 mm), następnie druga - także z krótkim rozstawem osi, ale za to z podwyższoną budą i wreszcie wersja Maxi, czyli z większą odległością pomiędzy osiami (3 105 mm). Efekt: w zależności od wyboru wersji mamy do naszej dyspozycji od 3,4 do 4,2 m3 pojemności części ładunkowej. Plusem jest dość niski próg załadunkowy (55 cm) i podwójne asymetryczne tylne drzwi otwierane pod kątem 180°.

Buda naszego furgonu cała była z blachy, można wybrać wersję częściowo przeszkloną, a także z tylną klapą unoszoną standardowo do góry. Fiata Doblo można także doposażyć w przesuwne drzwi.

Liczy się wnętrze. Kabina auta użytkowego jest ładna, wygodna i ergonomiczna. Wszystko to, co jest w czasie jazdy potrzebne rozmieszczono tak, że czasami nie musimy nawet odrywać rąk od kierownicy.

Miejsce pracy kierowcy jest dobrze wyprofilowane, ma odpowiedniej wielkości siedzisko. Plus za możliwość regulacji na wysokość. Szkoda, że fotel nie ma regulacji pochylenia oparcia.

Jest moc. Do naszego testu trafiło Doblo Cargo Maxi z silnikiem 1,6 Multijet w wersji 105-konnej. Całkiem spore stado koni pod maską, a do tego wysoki moment obrotowy powodowały, że Doblo świetnie radziło sobie z przyspieszaniem i to zarówno ze startu, jak i przy większych prędkościach. Oczywiście to wszystko przy niezaładowanym aucie. Można jednak być spokojnym, że nawet po brzegi wyładowane Doblo Cargo w tej wersji silnikowej będzie dawać sobie spokojnie radę. Doblo dostępne jest z silnikami wysokoprężnymi 1,3 Multijet (75 lub 90 KM) i 1,6 (90 lub 105 KM). Dla zwolenników jednostek benzynowych przewidziano silniki 1,4 (95 KM), 1,4 T-Jet (120 KM) oraz wersję tego ostatniego zasilaną benzyną i gazem CNG. Słabsze jednostki (do 95 KM) łączone są ze skrzynią ręczną 5-biegową, mocniejsze z 6-biegową.

Podczas szybszej jazdy warto mieć na uwadze, że wersja Maxi jest stosunkowo wysoka i lepiej z pewną dozą ostrożności pokonywać zakręty. Uważni musimy być także przy wietrznej pogodzie. Spora powierzchnia boczna sprawia, że autem mogą zarzucać mocniejsze podmuchy. Mimo to jednak Doblo prowadzi się bardzo pewnie, poprawny układ kierowniczy dba o stabilność i utrzymanie prawidłowego toru jazdy.

Ekonomia w ryzach. Średnie zużycie paliwa, według producenta, powinno wynosić 5,6 l/100 km i przy nieco spokojniejszej jeździe taki wynik jest do uzyskania. Podczas naszego tygodniowego testu średni apetyt silnika na olej napędowy wyniósł bowiem 6,2 l/100 km. Pomocnymi w walce o jak najniższe koszty paliwa są systemy start&stop oraz "podpowiadacz" optymalnej zmiany biegów.